toestand instabiel

het scherm zie ik nog net , een vage vlek die een vreemd schijnsel de kamer in stuurt. Als ik mijn lamp uitzet zit ik met option-d op de maan. Ik vergrijp me aan een duik. De diepte in, maar niet zo een als in zweef duik. Nee, meer een buttdive, met stijl. De zichtbare fijnmazigheid van de soorten kan slechts bezeten worden. Het ongeloof van de snelheid, de dagen op de teller.. nog 18980 dagen te gaan en het gaat maar door. Morgen word ik wakker, overmorgen ook en vanochtend te laat. Pauze bestaat niet in het leven, een van mijn dierbaarste kinderdromen. In 1675 kraakte John Flamsteed de dag en de nacht en droomde van Greenwich als de prime meridiaan. Eind 1884 besloot de westerse wereld, de USA gesteund door diverse rail companies, en wij in de lijn van een engelse astronoom. De tijd vliegt voorbij, maar er is geen eind.
Sterker nog, het afgelopen uur heb ik eerst geleerd wie wat waarom het nu 3:28 is, daarna even niet opgelet, nu is het ineens 3:39, John Gray willen emailen, maar eerst een review gelezen, quote over Bosch beseft, mail aan mijn pa geschreven, reply op mijn tante die weer terug in Israel is.. en nu ga ik slapen